BİRİ ANNELER GÜNÜMÜ DEDİ ?
Bu gün yazacağım yazım, kırk yaş üstü okuyucularım içindir. Genç okuyucularımda bir göz atarsa iyi olur.
Bebek yaşlardayız, elleriyle besleniyoruz, temizleniyoruz tüm bebeksel ihtiyaçlarımız karşılanıyor. Peki, biz ne yapıyoruz?
Bütün gece ağlayıp onu uyutmuyoruz.
Biraz daha büyüyoruz, bize yürümeyi öğretiyor. Biz ne yapıyoruz?
Bize seslendiğinde odadan kaçarak dinlemiyoruz.
Derken biraz daha büyüyoruz. İlk dişler çıkıyor ve yemek yemesini öğretiyor bize, özenle yemekler hazırlıyor. Biz ne yapıyoruz?
Özenle hazırlanan o sağlıklı yiyeceğin tadını beğenmeyiptabağımızı masanın altına döküyoruz.
Derken biraz daha büyüyoruz, elimizerenge renk kalemler tutuşturuyor. Biz ne yapıyoruz?
Evin bütün duvarlarına resim yapmaya çalışıyor, her tarafı boyuyoruz.
Birazcık daha büyüyoruz cici cici kıyafet giyme yaşlarımız. En güzel ve en cici kıyafetlerimizi giydiriyor bize. Biz ne yapıyoruz?
Gördüğünüz ilk çamur birikintisine atlıyoruz.
Eee, artık okul yılları, okulumuza kadar bizimle yürüyor, koruyorkolluyor. Biz ne yapıyoruz?
Okula gitmemek için direniyor her çeşit zorluğu çıkartıyoruz.
Oyun yaşındayız ve bize bir top hediye ediyor. Biz ne yapıyoruz?
Akşamlara kadar top peşinde koşturuyor ve en sonunda da komşunun camını kırıyoruz.
Vakit çabuk geçiyor yaş oluyor on bir. Anne elimizden tutuyor ve arkadaşlarla oyun parkına yada tiyatro,sinemaya..Biz ne yapıyoruz ?
Anne sen bizle oturma, ben arkadaşlarımla oturacağım diyerek uzaklaşıyoruz.
Bir yıl daha geçiyor, biraz daha büyüyoruz. Anne yine devrede, zararlıalışkanlıkları, zararlıTVprogramlarını öğütlüyor bize. Biz ne yapıyoruz?
O evde değilken tüm zararlı TV. Programlarını hiç kaçırmadan izliyor, ne kadar sin Kaflı kelime varsa öğreniyoruz.
Buraya kadar yazdıklarım istisnalar hariç her çocuğun yaptığı yaramazlıklardır. Bundan sonra yazacaklarım birçokları için geçerli değildir. Âmâ kesinlikle bazıları tarafından yapılan hareketlerdir.
Artık gençlik çağları başlamıştır, ilkokul, ortaokul, lise derken üniversite dönemi geliyor. Annedüşünceli, bir taraftan maddi zorluklar, bir taraftan uzak yollar, eşya taşımalar ve kampüse gelerek özlem gidermeler. Peki, biz ne yapıyoruz.( herkes için geçerli değildir)
Arkadaşlarımızdan ve alay konusu olmaktan korktuğumuz için kampüs kapısından vedalaşıyoruz.
Dedik ya yıllar çabuk geçiyor ve artık üniversitebitiyor. Anne yine devrede ve size bundan sonraki kariyeriniz için fikir vermeye çalışıyor.
Peki ne cevap alıyor?
Anne ben senin gibi düşünmüyorum. Artık bana karışma lütfen.
Eeee, okultamam, kariyer tamam otuzlu yaşlar artık. Mutlu olmak ve yuva kurmak vakti. Anne yine devrede. Çeyiz, çimen, düğünmasrafları, tüm bunları sizin mutluluğunuz için of bile demeden yaptı. Hem mutlu oldu hem duygulandı. Siz ne yaptınız.?
Eşinizi de alarak olabildiğince uzak mahallelere taşındınız.
Yine bırakmadı sizi anne. Çünkü çocuğunuz olduğunda koştu yardımınıza, size akıl vermekistedi. Siz ne yaptınız?
Anne ‘’ Bunlar artık ilkel kaldı, bu yöntemleri bırak ‘’ diyerek kalbini kırdınız.
Günler ayları, aylar yılları kovalıyor ve kırk yaşındasınız. Artık anneniz yaşlanıyor, akrabalarını özlüyorve bir akrabasına gitmek için sizi arıyor. Siz ne yapıyorsunuz?
‘’ Anne zamanımı şimdi, işim başımdan aşkın başka zaman ‘’ diyerek geçiştiriyorsunuz.
Artık anneniz çok yaşlanıyor ve siz elli li yaşlara merdiven dayamışsınız. Birgün hastalanıyor ve hasta haneyeyatırıyorsunuz. Hafta sonları ziyaretine gidiyorsunuz. Çok yaşlı anne size derdini anlatıyor, biraz da nazlanıyor en doğal hakkı olarak. Siz ne yapıyorsunuz?
O na, yaşlıların çocuk gibi nazlı olduğunu söyleyerek bir kez daha kırıyorsunuz farkında olmadan belki.
Derken bir gün o, yani anneniz öldü…
Eğer gram insanlığınız varsa içinizde, sizin için hayatını harcayan annenize, yapamadıklarınızyâda yapmadıklarınız çelik bir çivi gibi çakılacaktır beyninize… Dedim ya, gram kadar insanlığınız varsa.
Çünkü sizi hiç kimsenin sevmediği kadar seven anneniz artık yok…
Tabii ki bu yazım herkes için geçerli değildir. Üstüne almak isteyen alabilir.
ŞİMDİ ANLADINIZMI ANNELER GÜNÜNÜ… Karşılıksız sevginin mimarı,eli öpülesi anneler.
Bir gün değil bir ömür boyu olmalı bence anneler günü…
SEVGİYLE KALIN
ŞAPKALI ADAM..
Yorum Yazın :Misafir
