NELERİ KAYBETTİK

NELERİ KAYBETTİK 

Değerli okuyucu kardeşlerim ,bu günde biraz eskilere giderek neleri kaybettiğimizi yazmak istedim.Nereden nasıl başlayacağım bilmiyorum.O kadar çok şey kaybettik ki.. 

Neleri kaybetmişiz bir bakalım.. 

Mahalle aralarında, sokaklarda çocuk cıvıltılarını kaybettik,doyasıya oynadığımız çocukluk oyunlarımızı kaybettik..Güzel toplarımız ve futbol ayakkabılarımız yoktu,sokak maçlarımız hatta sabah başlayıp akşam saatlerine kadar süren mahalle maçlarımız vardı.Şimdi çok güzel ayakkabılarımız ve toplarımız var ama mahalle maçlarımızı kaybettik. 

İlkokul çağlarımızda dershaneler yoktu,dershanelerimiz oldu, ama ders arası güzel oyunlarımızı kaybettik.Çok gösterişli evlerimiz yoktu belki, çok mükemmel komşuluklarımız vardı.Mahallemizin ulaklarıydık biz,bir komşudan bir komşuya haber getiren,hatta bakkal çırağı gibiydik ihtiyaç ,halinde bakkala gönderilen. Şimdi çok daha güzel evlerde yaşıyoruz ,komşuluklarımızı kaybettik. 

Mahallenin çocuklarıydık biz,hangi eve girseniz karnınız doyurulur üstünüz başınız düzeltilir gerekirse kulaklarınız çekilirdi.Her şeyin olmadığı mahalle bakkallarımız vardı mesela,Süper marketlerimiz oldu ,hatta içinde her şeyin olduğu alışveriş merkezlerimiz bile var ,ama mahallemizi kaybettik. 

Bizlere masallar anlatan büyüklerimiz vardı uzun kış gecelerinde,ev yapımı çerezlerimiz vardı.Yazın yenen karpuzun çekirdeği atılmaz kurutulur kış geceleri kavrularak çerez yapardı annelerimiz,onları da kaybettik. 

Islıklarla anlaşırdık biz komşu çocukları,iki ıslık çık geldim,tek ıslık neredesin.Telefonlarımız oldu şimdi,ama ıslık çalmayı kaybettik.Arkadaştık biz bir birine sıkıca sarılan,arkadaşlıklarımızı kaybettik. 

Koruyan ,kollayan,gözeten güzel ağabeylerimiz vardı,saygı duyulan öğretmenlerimiz mesela,ama saygıyı da kaybettik. 

Güzel beldelerimiz,köylerimiz vardı.Maalesef onları da kaybettik.(Birkaç yıl önce çıkan bir yasayla tüm belde ve köyler mahalle yapıldı).Bilgisayarlarımız yoktu belki ama ansiklopedilerimiz vardı,araştırma yapmak için kütüphanelerimiz vardı.Ciltlerce kitap karıştırır,okur bilgi sahibi olurduk mesela,şimdi bir sürü kirli bilgiyle dolu internetimiz oldu.Çocukluk heyecanlarımız vardı bayramlarda,yeni ayakkabılar yeni elbiseler ,sabahlara kadar süren bayram hazırlıkları,heyecanlarımızı kaybettik. 

Milli bayram kutlamalarımız vardı,günlerce önceden hazırlık yapılıp bayram günü sergileyeceğimiz tiyatro ve gösterilerimiz,okunacak şiirlerimiz vardı bizim,onları da kaybettik. Birde kaybettirilenlerimiz var , unutup ta yazamadıklarım.. 

Velhasıl kelam çocukluğumuzu kaybettik. 

Saygı ve sevgilerimle...

ŞAPKALI ADAM