MEPFİSTOFELES

MEPFİSTOFELES

Türkçesi ‘’ Şeytanın en kıdemli askeri ‘’ olarak çevrilebilir.   Şimdi başlığı okuduğunuzda neler düşündüğünüzü merak etmiyor değilim.Bu ibare yıllar önce Nazım Hikmet üstadın 1946 yılının Şubat ayında yazmış olduğu fakir bir şimal kilisesinde şeytan ile rahibin macerasını anlattığı şiirinden hafızamda kalmıştı. Muhakkak okumuşsunuzdur, ama bazen okuduklarımız değişen günlük koşullar ve yaşam koşuşturmasın da hatırlanmaya biliyor.Nereden geldiyse aklıma geldi ve sizlerle paylaşmak istedim.

Ben elimden geldiği kadar özetlemeye çalışacağım şiiri.Savaş yıllarında ,Hitler Almanya’sın dan bahseder Nazım Usta bu şiirinde.Tüm papazlara bir tamim gönderilmiş ve Pazar ayinlerinde okunması istendiği anlaşılıyor ilk mısralarından şiirin.Öyle bir anlatımla girer ki şiire ,savaşın halk üzerinde ki etkilerini iki mısra ya sığdırır adeta.Rahip ,Pazar ayini için toplanan ahaliye kendisine gönderilen tamimi okumaya başlar,’’Avrupa nın bekası için savaşıyoruz . Avrupa milletleri el ele verip medeniyet için tahripçi unsurları muhakkak yok edeceğiz.’’ Diye devam eder.Dinleyiciler arasında şeytan (MEPFİSTOFELES) da bulunmaktadır. Rahip’ in okuduğu metindeki yalanlara şeytan dahi inanmaz aslında. Ve şeytanlığını göstererek Rahip’i yanıltır . Rahip,irkilerek savaşın doğrularını anlatmaya başlar. ‘’ Bu savaşa artık dur demeliyiz,bu böyle devam ederse çocuklarımız babasız kalacak,genç kızlarımız fuhuş batağına düşecek,sokaklardan savaşın izlerini yıllarca göreceğiz.’’ Rahip tam hızını almış doğruları söylerken birden aklına eline tutuşturulan metin gelir.Eyvah !!! rahip doğruyu söylediğine bin pişman..Ama olan olmuş şeytan bir kere daha yapmış şeytanlığını  doğruyu söyletmiştir. Rahip tekrar metni okumaya başlayacak ama şeytan bir türlü durmuyor,devam diyor rahip’e devam. Rahip yine başlıyor doğruları anlatmaya .Arada bir aklına tamim düşse de korkuyla irkilişleri şeytanın vesvesesiyle doğruları söyletmesini engelleyemiyor.Tabi zamanın  inzibatlarının kulağına gidiyor anlatılanlar. SS  subayları hemen derdest edip sürgüne gönderiyor rahip’i. Bu olay 1941 Almanya’sını anlatmaktadır.Savaş biter ve Almanya yenilir. Rahip sürgün edildiği Temerküz kampından kurtarılır. Yine bir Pazar günü,yine aynı kilisede başlar vaazına,batılı müttefiklere övgüler düzmektedir aklınca. Rahip vaazında yine şeytana uyar. Uymasaydı beklide zamanın alman demokratlarından biri olacaktır aslında 1941 yılında  söylemiş olduğu doğruların bir kısmı olan, mal paylaşımı,çalışan hakları vs.  tekrar eder. Ama bu sefer Katolik bir Amerikan subayın hışmına uğrar,tutuklanmaz ama kiliseden kovulur..Hikayeyi  özetlemeye çalıştım dilim döndükçe.Ama şiiri  okumanızı tavsiye ediyorum.  

Hani bazen şeytana uyduk deriz ya, pek uymamak lazım şeytana…Bazen doğruları söyletiyor olabilir. Ama bir şey var ki dünyada doğrular çabuk değişiyor….

SAYGI VE SEVGİLERİMLE                                                    

ŞAPKALI ADAM