Hani bazen bitmeyen bir gün yaşarız. Sabah uyanırız, beklediğimiz bir telefon vardır, o arada başka bir işle meşgul oluruz. Sonra bir ara saate bakarız. Zaman geçmiyordur.
Sonra tam da sevineceğimizi düşündüğümüz o haberi alınca, peşisıra bambaşka bir kötü haber daha alırız. Sevincimiz kursağımızda kalır. Ve saate bir bakarız, bu kadar zihnen yorulmamıza rağmen saat daha öğleden sonra 3’5 - 4 tür… Yani gün daha bitmemiştir. Bu işin bir de gecesi vardır, iç sıkkınlığı büyür.
İşte böyle bir seneydi 2018. Bir iyi, dört kötü haberle günler geçerken, yıl bitsin istiyorduk ama bir türlü bitemiyordu. İşte en sonunda son günler geldi, çattı. Kan kokan 2018 bitiyor.
Gelenin gideni aratmamasını umuyoruz.
2019’un, 2018’e hiç benzememesini istiyoruz.
Kime söylüyorum?
Elbette sana sevgili 2019.
Gel anlaşalım.
Sen bize, tüm dünyaya uğurlu gel.
Terörü görmeyelim sende, kan kokusu burnumuzun direğini kıramasın… şiddetini, cinayetleri barındırma hiç bir ayında, ben bunları sevmem de!
Bilimi sev mesela, insanlık için bir sürü icâda ev sahipliği yap, ben bunları severim de.
Gülümseyen insanları, yardımseverleri, yaşlıları, çocukları koru, sar onları.
Bir kahkahanın en yakıştığı yıl ol mesela, gelmiş geçmiş en yüz güdüren senesi olarak tarihe yazılsın adın.
Vallahi, kendimiz için senden istediğimse sağlık ve yarım kalmış kitabımla ilgili dileklerimin gerçekleşmesi.
Gel anlaşalım 2019
Bize güzelliklerle gel.
H.Aslı PARLAK
Yorum Yazın :Misafir
