Bayram Adına!

Bayram Adına!

Nerede o eski bayramlar sözü artık dillerde bir gülümsemeye dönüştü. Evet, gerçekten yok artık o eski bayramlar.İnsan çocukluğunda yaşadığı bayram hazzını düşününce bugününden zevk almaz oldu. Hep bir hasret ve iç çekmelerle anar oldu yaşadığı günleri. Neden böyle oldu ki? Yaşanan ekonomik şartlardan mı, yoksa çocukluğa duyulan özlem mi?veya bir türlü alamadığı ruhsal doyum mu? Doyumsuzluk mu? Belki de insanlığın süratle bir egoizme doğru gitmesimi?. Eskiden geniş ailelerde yaşarken artık daha bireysel bir yaşam sürmemizden de olabilir. Bunlar gibi binlerce soru çıkarılabilir aslında. Belki de hepsi

Herkes aynı şeyi söyleyip duruyor hani o eski bayramlar diye, ama kendisine dönüp bir baksa kendi ne yapıyor o eski günleri yaşatmak için o ayrı konu. sanırım bayramı en kötü yaşayan bizleriz, Yıllardır rutin şekilde yaşamaya çalıştığımız Bayramlarımız artık ellerimizden kayıp gidiyor. Bayram heyecanlarımız kalmamış. Hayat meşgalesine vurmuşuz kendimizi. Her bayramda evde yatmayı veya uzaklara tatile gitmeyi tercih ediyoruz. En yakınımızda ki bir dostun kapısını bile çalmaktan aciz hale geldik. Bayram dost ziyareti demekti bir zamanlar, Büyüklerin gönlünü almak, küçükleri sevindirmek demekti, şimdi ise herşey farklılaştı. Eski Bayramları ararken aslında kendimizi arasak çok daha iyi olur düşüncesindeyim. Bayram adına güzel cümleler kurmak isterdim ama günümüzde yaşanan terör ve yaşanan acılar olduğu için İnsanlığı utandıran görüntüleri hayatı düşünüyorum. Yüzlerce ölümü düşünüyorum. Çocukları şehadet şerbeti içen şehit babasını, anasını düşünüyorum. hayatı düşünüyorum. Evlerde cayır cayır yanan ateşleri görürken ölümü düşünüyorum.Aylardır süren operasyonlar ile daha da acımasız bir hale gelindi. Bugüne kadarki saldırılarda çok sayıda kadın ve çocuk hayatını kaybetti. Askerimiz, polisimiz şehit düştü. Bu canlara fiyat biçilir mi? Canım yanıyor, yüreğim parçalanıyor. Ya Kahhar Ya Kahhar Ya Kahhar Ya Cabbar Ya Celil Ya Hay sana havale ediyorum Ya Rab sen herşeyi benden iyi bilensin. Bir yudumluk DUA var boğazımda düğümlenen. Ve binlerce sevinç var, şükür var, hamd var o düğümü çözene…. Bayramı Bayram gibi yaşamak zor oluyor. Eski günlerimizde olduğu gibi (çocukluğumuzda) yaşadığımız ve özlemle beklediğimiz o güzel bayramları! en azından çocuklarımıza yaşatabilmek adına Bayramımızı elimizden geldiği kadar bayram gibi yaşamaya özen gösterelim.

Yok artık o eski bayramlar!

Ama büyükler, anneler babalar büyükanne, büyükbabalar, yaşlı akrabalar hala o eski bayramları yaşıyorlar ve bekliyorlar, bunu da göz ardı etmemek lazım. Bir gün onların yerine bizim geçeceğimiz de malum. Bu vesile ile Bayramınızı en içten dileklerimle kutlarım.

H.Aslı PARLAK