KORKU BAŞKENTİ
BU hafta bazı ziyaretler için Başkentimize gittik. Bu gidiş diğer gidişlerden farklı oldu. Her taraftan akan bir siyaset, dolaşan resmi kırmızı plakalı kara kara renkli araçlar, korumalar eşliğinde duran trafiğin içinde hızla geçen ışıklı arabalar. Bu şehirde hep var ve var olacak da bunlar. Ama olmayan bir şey vardı bu kez.
Olmayan neydi biliyor musunuz? Huzur. Evet Şehri Ankara’mız, başkentimiz huzurunu kaybetmişti. En tepedekinden en sade vatandaşına kadar her kesimde acaba şimdi ne olacak, nereye eylem yapılacak ve hangi masum insan ölecek akşam eve sağ salim dönebilecek miyiz?Korkusu vardı.
Neden bu şehirde terör peki?Çünkü en güvenli şehrimiz, başkentimiz, devletimizin kalbi, eğer orada bir kurum zarar görürse biliyorlarki tüm şehirler bundan doğrudan etkilenecek ve gücü hiç başka bir şey yapmasına gerek olmaksızın artacak.
İşte terör burada başarılı oldu. En güvendiğimiz şehrin bile ne kadar zaafları olduğunu devletimize, tüm vatandaşlarımıza gösterdi. Halk kendi içinde panik ile bir yerden bir yere gitmeye çalışırken yanında yürüyen sade vatandaşın da insan olduğunu unutturdu bize.Düne kadar hiç aklında olmayan korkuları en yakınını alarak yaşattı, yaşattı ki yanındaki adamı yada kadını sorgular ol diye. Masum bir poşetin akşam eve götürdüğü ekmek değil de bomba olabilir mi acaba diyerek bir birimizden şüphe duymamıza sebep oldu. Başarmıştı zira ben şehirde dolaşırken her tarafta şimdi ne olacak diye bekleyen korkan gözler gördüm. Korkunun, kendi şehrimde olmayacak kadar arttığını ve hücrelerimde bunun dolaştığını farkettim.
Zira ilişkilerin en büyük 3 düşmanı, şüphe, güvensizlik ve kaybetme korkusudur. Hepsi birbirini tetikler. Güvensizlik yaşamaya başladığınız an, kaybetme korkusu duymaya başlarsınız. Bunu duymaya başladığınızda da şüphe devreye girer. Sonra bir bakarsınız ki, kısır döngü içindesiniz. Çünkü kaybetmemek adına yaptığınız her şey, sizi bitişe doğru bir adım daha yaklaştırır. Biz istesek de istemesek de bu döngüde dönüyoruz ancak bunun bir döngü olduğunu bile göremiyoruz.
Korkmayın demek isterdim ama nafile. Adının önemi olmayan ve eli kanlı terör örgütünü destekleyen iç ve dış düşmanların biteceği bir güne uyanmak dileğiyle……
Av. Haşim ÇELİK
Yorum Yazın :Misafir