Sümerbank davası ve Tekirdağ rakı fabrikasında yaşananlar
Geçen hafta Tekirdağ’da oturan göz bebeğim kadar kıymetli yeğenlerim Manisa’ya ziyaretime geldiler. Sohbet esnasında, “Biliyor musun Amca ! Tekirdağ Rakı Fabrikası Manisa’ya taşındı” dediler. Kendilerine haberimin olmadığını söyledim ve taşınma sebebinin çevreye yayılan anason kokusu olduğunu öğrendim. Açıkçası 86 yıl önce kurulan ve Tekirdağ’la özdeşleşen Fabrika’nın sadece anason kokusu öne sürülerek taşınması ben de acaba sorularını uyandırdı ve bir araştırma içerisine girdim. Konu hakkında çeşitli kişilerle her görüşmemin ardından acaba soruları büyüyerek devam etti. Araştırma sonucunda da Manisa’da ki Sümerbank hadisesinin daha da büyüğünün Tekirdağ’da yaşandığına şahit oldum.
Aslına bakacak olursak Tekirdağ rakı fabrikasının kapatılacağı ve üretimin başka bir ile kaydırılacağı ifade ediliyordu. 2003 yılında Özelleştirme İdaresi’nin vitrine çıkardığı Tekel’in alkollü içecekler bölümü olan ve şimdilerde Mey İçki olarak anılan şirketin 3’üncü ve son patronu dünyaca ünlü Smirnoff votkalarının sahibi Diageo Plc… 2011’de 3.3 milyar dolara Mey’i alan Diageo Plc. 14 yılda Mey’in bazı üretim tesislerini başlamıştı. Önce Diyarbakır ve Çanakkale’de kapatılan üretim tesisleri derken Tekirdağ’da ki üretim tesisleri de kapılarını kapatmış oldu. Tabi Fabrika’da çalışan yüzlerce işçi ise Tekirdağ’da iş sahası fazla geniş olmadığından dolayı şimdiden büyük bir karamsarlık ve iş bulamama kaygısı içerisinde.
Tekirdağ Rakı Fabrikası, Kemal Unakıtan’ın Maliye Bakanlığı yaptığı dönemde satışı gerçekleşen fabrikalardan sadece bir tanesi. Fabrika 100 Milyon Dolarlık hazır stok, 30 Milyon dolarlık satışa hazır içki kolileri, kıdem tazminatı sıfırlanmış işçileriyle beraber 292 Milyon dolara, Limak-Özaltın-Çarmıklı-TÜTSAB yandaş, Candaş birlikteliğine satılmış Daha sonra bu dörtlünün içendeki TÜTSAB, 3 müteahhit ile birlikte MEY şirketini kurmuş. 292 milyon dolara alınan TEKEL, 17 fabrikasına bir tek çivi çakmadan, 820 Milyon Dolara, Amerikan Şirketi Teksas Pasific’e satıldı. Onlar da son olarak 2,5 Milyar dolara Diego Plc’ın şirketine satmış. 14 Ağustos 2017 tarihinde ise Diego şirketi kar edemiyorum diyerek fabrikayı kapattı. Binlerce üretici, kamyoncu, nakliyeci, işçi işsiz kaldı. Hepiniz bilirsiniz. Fabrika Tekirdağ’ın ortasında, 102,5 dönümlük çok değerli araziye sahip. Şimdi bu arazi üzerine özelleştirilerek lüks konutlar yapılacağına dair iddialar ise gündemde. Bu değerli araziye yeni rezidans dikme planları ve iddialar doğruysa vahim sonuçları beraberinde getireceğe benziyor. Mey’in sahibi İngiliz Diageo Tekirdağ Rakısı’nı Manisa’da üretmeye devam edecek.
Tüm bunlar yaşanırken Manisa’ya katma değer kazandırmış, istihdam sahaları açmış ve hala şirketlerinde toplamda yüzlerce kişinin ekmek parası kazanmasını sağlayan ve çevrelerinde itibar sahibi olarak tanınan İşadamları Sümerbank davasından tutuklanarak cezaevine girdi. Bu isimler arasında bir dönemin Manisa Belediye Başkanı Bülent Kar, İşadamları Erdinç Yumrukaya, Arif Koşar, Hüseyin Akdede, Hakkı Bayraktar, Cemal İzci bulunuyor. Manisa’nın bu derece saygın kişilerini önce mahkemeye sonra da cezalandırma yoluna iten süreçte Özelleştirme İdaresi Başkanlığı'nın 2005'te düzenlediği ihaleyle Manisa Ortak Girişim Grubu'na 2.5 milyon TL sosyal güvenlik prim borcu ve 3 milyon 571 bin dolar karşılığı sattığı, Sümerbank'a ait Manisa Pamuklu Mensucat A.Ş.'nin arazisinin bir bölümü, imar değişikliği sonrası 25 milyon Euro bedelle Hollandalı Redevko firmasına satılması yargılama ve cezalandırma gerekçesi olarak gösteriliyordu. Başbakanlık Teftiş Kurulu'nun konuyla ilgili raporu sonrası Özelleştirme Yüksek Kurulu ihaleyi iptal etmiş ve tapu iptal davası açmıştı. Manisa Ortak Girişimi'nin ihalenin iptaline yaptığı itiraz ise Danıştay 13'üncü Dairesi'nce reddedilmiş, karar Dava Daireleri Kurulu'nca Mart 2013'te onanmıştı.
Konuyla ilgili olarak Manisa’da pek çok emekçiye istihdam sağlayan, Manisa’nın tanıtılmasında maddi ve manevi destek veren İşadamlarından Erdinç Yumrukaya tutukluğunun 3. Gününde aldığı 10 saatlik izin sürecinde bir basın açıklamasında bulunarak Sümerbank davasının tüm gerçeklerini ortaya koydu. Dönemin İl Valisi’nin talimatıyla bir Manisa sevdalısı olarak 50 kişinin elini taşın altına koyduğunu ve o dönem zaten kapanmış olan Sümerbank’ın arazisini değil firmanın kendisini aldıklarını ifade eden Yumrukaya,
“3milyar 750 bin lira paranın yanında, o günkü parayla 2 trilyon para vergi dairesine borcumuz, sosyal sigorta ve borçları ve 100 kişiden fazla kişinin de kıdem tazminatları da bizim üzerimize kalmak kaydıyla, o gün 58 trilyon borcu olan Sümerbank firmasını aldık” ifadesinde bulundu. Firmayı alırken açık ihale usulüyle aldıklarını kaydeden Erdinç Yumrukaya, bazı kesimler tarafından dillendirilen ‘3’e aldılar 20’ye sattılar’ ifadelerinin ise gerçeği yansıtmadığını hisse senetlerinin bir anda aşırı derecede yükselmesi, ekonomi piyasalarındaki hareketlilik, AVM’lere olan yoğun talep ve benzeri sebepler sonrasında 3 firmanın Sümerbank fabrikasının bulunduğu binaya talip olduğunu kaydeden Yumrukaya, fabrikayı 25 Milyon Euro veren firmaya satmaya karar verdiklerini ve bu kararı 60 kişilik yönetim kurulunun kararıyla aldıklarını belirtti. Teklifi sunan ve 25 Milyon Euro’ya alacak olan firmanın Manisa’ya 200 Milyar Euro’luk yatırım yapmayı planladığını ancak bunun gerçekleşmediğini kaydeden Yumrukaya devletin de bu satıştan o dönemin parasıyla 16,5 Trilyon Katma değer kazandığını, tapuya ise 800 Bin Bin lira harç verdiklerini kaydetti.
Büyük önder Mustafa Kemal Atatürk’ün “Her fabrika bir kaledir” sözünde ifade ettiği gibi geçmişi yüz yılı bulan iki ayrı fabrikanın başına gelenler ve yaşananlar tamamen ortada. Bir tarafta Manisa’da kapatılan ve adeta kendi kaderine terkedilen fabrikanın gerçek değerini bulması, Manisa’ya önemli bir yatırımın kazandırılması, yüzlerce işsize iş sahası kazandırılması ve devletin bu işten kazançlı çıkması hedefiyle aralarında devlet kurumlarının ve Manisa’nın itibar sahibi işadamlarının olduğu Sümerbank için elini taşın altına koyması. Tüm bu gayretler ve hedefler sonucunda da 3’e 20 kazandılar gerekçesiyle cezalandırılmaları. Diğer tarafta ise Tekirdağ’a mal olmuş bir rakı fabrikasının anason kokusu bahane edilerek Manisa’da ki tesislerine makinalarını taşıması, sürekli el değiştirmesi ve her değiştirme sonrasında kazanılan onca para ve yaşanan olaylar. En son taşınmanın ardından da Tekirdağ’da fabrikanın boşalttığı alana rezidans yapılacak iddiaları. Tüm bu yaşananları kamuoyunun bilgisine sunuyor, kazananın Manisa ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin olmasını temenni ediyorum. Huzurlu, sağlıklı ve vefa içerisinde yarınlar diliyorum.
Hakan ÖZEN
Yorum Yazın :Misafir
