Sorunun kendinde. olduğunu anlamayan insanlar, çözümü başkalarının huzurunu bozmakta ararlar…
Sevgili okurlarım bazen başkalarını affetmek yetmiyor, insanın bazen kendisini de affedebilmesi gerekiyor. Eski dostlukların da özetini çıkarmaya başladım. İlişkilerde tasarrufu gidiyorum her şeyde olduğu gibi ve gereksiz insanları hayatımdan atmak istiyorum. Yapmacık, inanmadan konuşmak istemiyorum artık. Beni anlamayanlarla Konuşmak cümle kirliliği yaratıyor ve hak edenlere saklıyorum enerjimi. Sizde kendinizi affedin istediğinizi istediğinize deme özgürlüğüne sahip olun. eleştirme hakkını Oluşturan yaşamışlık faktörü artık bende de var. "Ben demiştim" ,"ben bilirim","ben zaten anlamıştım", sendromunda Olanlarla arkadaşlıkları bir kez daha sorgulamış oluyorsunuz ilişkilerini sadeleştirmeye başlayınca sıra iyi ve kötü gün dostlarını ayıklamaya geliyor. Kötü gün dostlarını belirliyor ve onlara daha çok önem veriyorsun. İyi gün dostu bulmak ne kadar kolaysa kötü gün dostu bulmak bir o kadar zor, biliyorum. Dostlar ihtiyaç olduğunda göçmen kuşlar gibi sıcağa uçuyor ve sadece seninle birlikte sürüden ayrı düsenler kalıyor. Zamanın ne kadar kıymetli olduğunu öğreniyorsun buralara kadar gelirken. Uzun düz otobanlardan olduğu gibi, kestirme bozuk yollardan da ulaşabilirsin hedeflerine. Ben kestirmeleri de öğrendim gide gele. Bos geçen her saniye değerli artık. Daha yapılacak çok şey var ama, kendimi çok yormaktan çok hırpalamaktan yana değilim. Gerektiğinde "HAYIR" demeyi öğrendim ve bu kelime basta karsındakine kırıcı gelse de senin için hayat kurtarıcı olabiliyor. Sevgiye önem vermek gerektiğini, zamanı geldiğinde elimde sadece sevginin kalacağını biliyorum. Sevgi paylaşıldıkça oluşuyor, olgunlaşıyor. Aileme ve seçtiğim tüm dostlarıma daha önce göstermediğim sevgi, anlayış ve ilgiyi gösteriyorum. Biliyorsunuz ki gidenlerin ardında sadece iyilikler kalıyor, ne kadar sevgi dolu olduğun hatırlayıp anılıyorsun... DOĞANIN İNSANLA BULUŞTUGU YERDE GELİRKEN UMUTLARINIZ GİDERKEN ANILARINIZ OLSUN...
Yorum Yazın :Misafir
