BU YILIN TAHLİLİ
Ve bir yolun daha sonuna geldik.
Biraz dönemeçliydi sanki, biraz zordu rampalardan çıkabilmek. Olsun sen gördüğün ufka bak.
Şair güzel demiş değil mi?
Neyse.
Bu bir analiz yazısı. Sadece bir yılı sorguluyormuş gibi gözüksek de aslında bir yıldan daha fazlasını sorguluyoruz sadece bir yılda.
Daha nice güzel yıllar bizleri bekler umarım.
Bu yazdıklarım sonda söylenebilirdi sanki ama olsun. Bazen en son söylenmesi gerekenlerin başta söylenebilir.
***
Bir şeye başlamadan önce ise, ‘’Acaba güzel olur mu?’’ sorusunu sorarız kendimize
İnsanlar her şeyin sonunda aslında içten içe düşünürler. Bu yıl tiyatroda sergilediğimiz oyunlardan sonra arkadaşlarımla beraber bazı şeyler düşünürdük.
‘’Acaba sesimiz duyuldu mu?’’
Bu basit bir örnek. Daha neler neler… Yani sahnede konuşan ve sesini salondaki herkesin duyabileceği seviyede söylemesi gereken bir tiyatrocunun bunu düşünmesi son derece normal bir durum.
Başınıza gelmiştir muhakkak…
Girmiş olduğunuz sınav sonrası, ‘’Şu sorunun cevabı neydi?’’ diye düşünürsünüz. Bu durumdan çevrenize bahsedersiniz. Son derece normal bir durumdur. Şaşılacak bir şey yoktur yani.
Bu basit örneklerden yola çıkalım hadi.
Bu yıl nasıl geçti?
Yapmak istediklerimizin ne kadarını yapabildik?
Gerçekten amacımız için çabaladık mı?
Daha bunun gibi ardı arkası kesilmeyen nice soru var.
Kendi adıma konuşacak olursam, verimli bir yıl geçirdim. Koskoca bir yılı anlatmak zor olacak ama anlatabildiğim kadarıyla artık. Hadi başlayalım.
Gerçekten ama gerçekten yorucu ve bir o kadar tecrübe kazandığım bir yıl oldu.Tiyatro adına çok şey öğrendim. Tiyatro adına öğrendiğim kadar hayat adına da bir o kadar çok şey öğrendim. Şey, aklınıza gelecek her şey… Geçtiğimiz yılın yaz aylarında tiyatro kursuna gittim. Aynı yılın Ekim ayında konservatuvara girdim. Belediye konservatuvarı… Manisa Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrosu’nda haftanın 5 günü aldığım eğitim bana çok şey öğretti. Sadece tiyatro mu öğrendim ben? Elbette hayır. Tiyatronun yanı sıra, zorluklarla başa çıkmayı, yorulmayı öğrendim. Okuldan yorgun bir vaziyette eve gelip hemen koştura koştura tiyatroya gitmek kolay değil. Geriye dönüp baktığımda iyi ki öğrenmişim ve o tiyatroda iyi ki bulunmuşum diyorum. Bu yazı vesilesiyle başta hocalarım olmak üzere tüm Şehir Tiyatrosu ailesine yürekten selamlarımı iletiyorum. Son zamanlarda aklımdan tam tiyatro üzerine bir yazı geçiyorken sonraki yazılarımda onlardan neden bahsetmeyelim değil mi?
***
Gençlik ve Spor Bakanlığı’na bağlı Şehzadeler Gençlik Merkezi’nin bir mensubu olarak Sarıkamış Şehitlerini anma programı kapsamında kendi yazdığım metni, ‘’Cumhuriyet Meydanı’’nda kalabalığa okudum. O anı da son derece güzeldi. Vefakar gençlik, atalarına sahip çıktı. Şehzadeler Gençlik Merkezi ailesine selamlarımı da ileteyim.
Televizyona çıkan ve selam ileten tipler vardır bilirsiniz. Onlara döndüm biraz sanki. Olsun… Sonuçta ortada bana kattıkları var. Bu güzel anılar üzerinde onların bir payı var. Bahsetmezsem olmaz. Vefa borcu sonuç işte.
Güzel insanlar tanıyıp başarılı işlere iyi ki imza atmışım diyorum. Bununla beraber ETV’de iki bölüm boyunca Gençler Konuşuyor programı benim adıma ilk canlı yayın deneyimimdi.
Bir yandan da üniversite sınavının yaklaşması vardı tabi…Eylül ayında okuldan birkaç hafta önce dershane başladı. Üniversite sınavı beni bekliyordu. Ve okullar açıldı…
Asıl heyecanlı ve aksiyon dolu kısım burası. Filmin bu kısmını lütfen iyi izleyin.
Çevremiz YGS ve LYS adlı sınavlardan başarılı sonuçlar çıkarmamızı bekliyordu. En başta ben kendimden başarılı bir sonuç bekliyordum tabi. Tam sınava yönelik hazırlıklarımız tam gaz devam ederken, yetkili makamlar bir açıklama yaptı.
TEOG kaldırılıyor ve yeni bir sistem geliyor…
‘’Eee Necdet, sen üniversiteye gideceksin. TEOG seni ne ilgilendirir?’’ diye düşünmeyin sakın. Çünkü yaşıtlarım da öyle düşündü.
Ben bu açıklamalar sonrası, ‘’bizim sınava da el atarlar’’ dedim.
Attılar…
YGS ve LYS adlı sınavlar kaldırılıyordu. YKS ve TYT bizi bekliyordu. Atmasalar çok iyi olurdu ama atmışlardı bir kere. İlk basamaktaki 40 tane Sosyal Bilimler ve 40 tane Fen bilimleri sorusu uçmuştu. Nereye uçmuştu? Uçtu yavv, gitti yani. Kala kala 40 tane Türkçe ve 40 tane Matematik sorusu kaldı. Yani bir öğrenci ilk basamaktan sadece ama sadece 80
soruyla muhatap olacaktı. Eşit ağırlıkçıların gördüğü Tarih dersi bazı özel eğitim kurumlarından kaldırıldı. Felsefe soruları açıklanan sorularda göremedik. O kadar tarih öğretmeni işsiz kaldı. Abbas Güçlü bile bunu dile getirdi. Tabi bunlar olurken bazı duyarlı insanlar –onlar iyi ki ki varlar- sessiz kalmadı. Tepkiler çığ gibi büyüdü. #TarihimeDokunma
Adında bir kampanya büyük destek gördü. Destek veren tüm dostlarım başta olmak üzere herkese teşekkür ediyorum. Umut denilen ışığın yanımızda olduğunu gösterdiler.
Yoğun tepkiler sonucu 9 Kasım Perşembe gecesi çok güzel bir haber geldi. 20 tane Sosyal Bilimler, 20 tane Fen Bilimleri soruları tekrardan ilk basamakta herkesin gireceği sınava eklenmişti.
Böylece okuyucularıma bahsetmek istediğim eğitim sistemi üzerine söylemek istediklerimin bir kısmını bu yazıda açıklayabildim.
Sistemdeki değişikliğe rağmen, yılmadan çalışıyoruz. Milyonlarca genç Haziran 2018’i bekliyor.
Dualarını bizden eksik tutmayın.
***
Tabi daha bahsedilecek o kadar çok anı var ki, ooo…
Bunlar sadece akılda kalanlardan.
Son olarak 15 Aralık Cuma günü okul olarak ‘’Mekke’nin Fethi ve Kudüs Meselesi’’ üzerine bir program yaptık. Son güzel anılara bir tanesini daha ekledim.
Sonuç olarak bakıldığında, yeni insanlar tanıdım. Daha önce denemediğim deneyimleri denedim. Görüşmek üzere 2017…
2018...
Herkesin senden beklentisi var. Lütfen bu beklentilerini yerine getir. Coğrafyamıza, alemimize güzellikler, bereket, huzur getir.
Necdet Cura
Yorum Yazın :Misafir
